Η πρακτική της καθημερινής ζωής στον δείχνει την ύπαρξη εμποδίων (οικονομικών, αρχιτεκτονικών, συστημικών, ψυχοκοινωνικών και άλλων) στον εργασιακό χώρο για τα άτομα με αναπηρία και, ως εκ τούτου, επιβεβαιώνει την υπόθεση μιας κατάστασης κοινωνικού αποκλεισμού. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να αναληφθεί δράση με τη μορφή της ένταξης, απομακρυνόμενη από την περιθωριοποίηση και την απομόνωση. Είναι σημαντικό να διαγιγνώσκεται συνεχώς η κατάσταση των ατόμων με αναπηρία.
Υπάρχει ανάγκη να προετοιμαστούν πολύ καλά τα μέλη του εργασιακού χώρου – συμπεριλαμβανομένων των μελών με και χωρίς αναπηρία – για έκτακτες καταστάσεις, χρησιμοποιώντας θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση, δηλαδή εκπαίδευση σε πιθανές απειλές και στη συνέχεια προσομοίωση πραγματικών απειλών. Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, πρέπει να ληφθεί κάθε δυνατή δράση όπως νομοθετικές δραστηριότητες, εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Έτσι, να διασφαλιστεί με κάθε δυνατό τρόπο ότι τα άτομα με αναπηρία κατά τη διάρκεια μιας απειλής στο χώρο εργασίας δεν θα αφεθούν στην τύχη τους.
Η μη διάκριση συν θετικές δράσεις έχουν ως αποτέλεσμα τη συνολική κοινωνική ένταξη των ατόμων με αναπηρία στον τομέα των δραστηριοτήτων ετοιμότητας για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, συγκεκριμένα στο επίπεδο της προετοιμασίας σχεδίων ετοιμότητας και αντιμετώπισης, σχεδίων υγειονομικής αντιμετώπισης, της διεξαγωγής ασκήσεων εκκένωσης με τη συμμετοχή ατόμων με αναπηρία και, στη συνέχεια, της κατάλληλης εφαρμογής όλων των παραπάνω σε περίπτωση πραγματικής απειλής. Επομένως, πρωτίστως, οι νομικές ρυθμίσεις παράλληλα με την εκπαίδευση ολόκληρης της κοινωνίας, και ιδίως του κόσμου της εργασίας, σχετικά με τα άτομα με αναπηρία μπορούν να συμβάλουν άμεσα στην επίτευξη του κατάλληλου επιπέδου ένταξης στα σχέδια ετοιμότητας έκτακτης ανάγκης.
Τόσο η παραπάνω μεθοδολογία βήμα προς βήμα όσο και το επακόλουθο εκπαιδευτικό υλικό του έργου Prodigy προσφέρουν μια καινοτόμο και προσιτή προσέγγιση για κάθε ενδιαφερόμενο που επιθυμεί να συμβάλει στον παραπάνω στόχο, δηλαδή να συμβάλει στην επίτευξη του κατάλληλου επιπέδου ενσωμάτωσης της αναπηρίας στα σχέδια ετοιμότητας σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης στον κόσμο της εργασίας.